رِجل تحكى عليها

مصدر الصوره

عارف ايه ميزه انك تحب حد؟

اعتقد ان اهم حاجه انه يكون عنده رِجل مريحه .. وايد تعرف تلعب فى شعرك وانت بتحكى .. مش شرط يكون حكيم او ذكى .. بس لازم وحتما ولابد يكون بيعرف يسمع .. يمكن عينه تتملى بالدموع وانت بتحكى ,, يمكن وشه يبتسم ويقطع القصه فى نصها ويقولك انه بيحبك ,,  وبعدين يسكت وبعدها يقولك عارف انت جميل اوى  طب اقولك على حاجه ؟! انا بحسد نفسى انى قابلت واحد زيك .

او  يمكن يقول يااااااااااااه كل دا حصل ...وانت تبتسم وتقوله اصبر بس لما اكملك الحكايه

اكتر اشخاص علاقتى بيهم اتطورت اوى وبقوا اصدقائى المقربين .. عرفتهم فى لحظه ضعف ليا او لحظه ضعف ليهم .. استعملت رجلهم او استعملوا رجلى .. ابتسموا اوى وانا منهمك وانا بحكى مصيبه .. ابتسامتهم خلتنى اضحك من قلبى وانسى المشكله .. واحكى المشكله وكأنها مضحكه .. هز كتفهم وانا بحكى وهم مهتمين يسمعوا تفاصيل اللى بحكيه , خلتنى احس براحه ان فى حد ممكن يشيل معايا شويه .. كلمتهم اللى مستحيل تكون مؤثره فى حل المشكله كانت ايد بتطبطب على قلبى .. ايد كنت بحسها ناعمه.لحظات المشاكل بتقرب الناس لبعض.

 

انا عاوز ابقى بالنسبالك الرِجل دى!!

الرِجل اللى لما بتتعبى مش بتلاقى مسند مريح اكتر منها عشان تحكى ,, يمكن مش هيبقى عندى حلول  .. يمكن معرفش اساعد .. لكن على الاقل هتحسى ان فى شخص مهتم بيكى ,, على الاقل انا هحس انى ممكن اقدر اسعدك ,, يمكن كل اللى اعمله انى هبتسم وأقولك انى بحبك ,, بحبك اوى ,,ما انا فعلا بحبك اوى ,, ويمكن أقعد زعلان لحد ما المشكله يبقى ليها حل .

عارفه ؟ حتى لو  معرفتش اعمل كل دا .. على الاقل فى اللحظه دى - لحظه ضعفك وانتى بتحكى و لحظه ضعفى لو مكنش بايدى الحل - هتخلينا نقرب لبعض . الناس بتحب بعض فى اللحظات دى وانا عاوز اعمل حاجه تخلينى احبك اكتر ما بحبك.

انا عاوز احبك اوى .. عاوز اكون كل حاجه ليكى وعاوزك كل حاجه ليا .. عاوز اكون الرِجل المريحه اللى بترمى راسك عليها وقت التعب ,, وعاوزك تكونى الرِجل اللى اجرى عليها ...ومعملش حاجه غير انى ادقق اوى فى ملامحك .. واقولك عارفه؟ انا كنت تعبان قبل ما اجى لكن دلوقتى مش عارف انا كنت جاى ليه؟

بزعل اوى من نفسى لما بحس انك فى مشكله .. ومكنتش اول رِجل تجرى ترمى راسك عليها ,, بكره نفسى انى رغم الحب دا كله .. مش عارف اوصلك اد ايه انا بحبك ,, ومليش دور فى تخفيف اى احساس سلبى بتحسى بيه  ,, وبكره تقوقعك على نفسك فى لحظات المشاكل.

بحس انى مش عارف اوصل احساسى ليكى ,, وبحس انك مش  عاوزانى احبك :(... بحس انى كائن مش مفيد.

طب اقولك على حاجه؟ جربى كده تسيبى نفسك ,, جربى لما تتعبى تتصلى بيا وتقوليلى انك عاوزه تشوفينى دلوقتى ,, محتاجاك ضرورى اتكلم معاك ,, جربى احكى معايا وعنيكى فى عنيا .. وجربى تبكى لو حسيتى وانتى بتحكى انك محتاجه تبكى..جربى متحبسيش دموعك .. جربى تبقى على طبيعتك ومتخافيش من حاجه

اقولك ما تجربى تحيبنى اوى وتسبينى احبك اوى .. صدقينى انا عاوز احبك اوى ..عاوز احبك اوى اوى اوى  .. جربى تحكيلى وتسبينى اسمع يمكن ابقى رِجل مريحه .. او على يمكن احبك وتحبينى اكتر

أهداء اللى صديقى (هـ.أ) الذى اوحى لي بالمعنى وطلب منى صياغتها بالكلمات.

اتمنى اكون عرفت اقول اللى هو عاوز يقوله .

وشكرا له لمشاركتى فى احاسيسه الرائعه تلك

شكرا لك صديقى العزيز

قلق خفيف

 افضل طريقه بحب اكلم بيها شخص اول مره اشوفه .. انى اتكلم معاه وكأنى اعرفه من مليون سنه واضحك واهرج معاه عادى جدا - الفرق الوحيد انى ببقى مصمم احافظ على الالقاب حتى لو كان اصغر منى - ويمكن دا اللى خلانى انا وهو نشعر اننا اصدقاء رغم اننا فى الواقع مش اصدقاء.

القصه بدأت انه دخل مدونتى .. اعجب بيها وبشخصى على حد تعبيره .. وكان محتاج مساعدات معينه فى مدونته .. طبعا على اد ما اعرف قدمتها له.

كل اللى دار بنا حوار شات وحيد .. طلب بعدها رقم تليفونى .. عرفت من حوار الشات الوحيد اللى دار بنا انه عنده مشاكل .. المشاكل الطبيعه اللى عند شاب عدى ال 30 ولسه متجوزش ... ولسه مستقرش فى حياته بأى شكل.. وقصه حبه الوحيده بتعانى مشاكل كبيره وغالبا هتنتهى .

توقعت انه اخد رقم تليفونى مش عشان شايفنا اصدقاء .. مش عشان معجب بشخصيتى اللى تصور انه يعرفها من المدونه .. توقعت انه خد رقم تليفونى لانه نفسه يحكى مع اى شخص فى العالم .. شخص ميكونش يعرف عنه اى حاجه الا الحاجات اللى هو هيحكيها بس .

يمكن فهمت كده لانى احيانا بحس انى محتاج لدا اوى .. محتاج احكى لحد من غير ما يكون مكون صوره عنى .. محتاج ارسم صوره لشخص عنى باى شكل .. مهو انا اشكال كتير مش شكل واحد .. وكل اللى اعرفهم يعرفوا " محمود واحد بس " رغم انى انا كذا محمود.  
عارفين انتوا الشعور دا؟

احيانا بحس انى محتاج اتكلم بـ محمود جديد غير محمود اللى انت تعرفه .. لكن مبعرفش اتكلم بمحمود الجديد دا لانه ممكن يكون صادم ليك .. ثم لانه جزء بس من محمود مش محمود كله... وانا زى اى شخص طبيعى مش عاوز كل الناس يعرفوا كل اجزاءى .

توقعت انه محتاج يتكلم معايا وانه ممكن يختلق مشكله غير المشكله اللى هو فيها اصلا .. احيانا الواحد لما بيرسم نفسه كـشخص جديد بيصنع معاها مشاكل جديده .. بعيده اوى عن مشاكله .. يمكن ساعتها بيبقى محتاج ان حد يطبطب عليه بالكلام اكتر من انه محتاج يحكى مشاكله .

كتير اوى الواحد بيبقى محتاج انه يتكلم .. مجرد يتكلم مع حد يطبطب عليه .. هو مش محتاج نصيحه وخصوصا انى اصغر منه بكتير .. هو بس محتاج يتكلم .. مش محتاج حتى يقول الحقيقه ..مجرد رغبه انه يتكلم.. انا بدعى انى اكتر شخص فاهم الشعور دا.

تعمدت انى مسألش عن الاسم ولا عن الدراسه ولا الشغل ولا اسأل اى سؤال ممكن يخليه يحس انه مضطر يرجع لشخصيته الطبييعه .. ومكنتش بسمع كلامه بتركيز كبير .. مكنتش عاوز ادى لنفسى فرصه لتحليل كلامه ولا تحليل شخصيته من الكلام دا .. كنت عاوزه يفضل مجهول بالنسبه ليا زى ما هو كان عاوز زى ما خمنت.
من كام اسبوع اتصل بيا .. قالى انه عنده ورم .. واحتمال يكون الورم دا خبيث .. صوته كان مريض اوى ومصدوم اوى وخايف اوى .. بس كان زى اى حد فى مكانه عامل نفسه  صابر ومتماسك .. انا برضه كنت بتكلم معاه ببساطه شديده .. كأنه قالى ان عنده لوز او الزايده .
اتعلمت انى اتكلم عن الامراض ببساطه من عمى الجراح ..هدوءه بيخلينى اهدى .
لكن اللى له الفضل الحقيقى انى اتعلم الهدوء دا واحد صاحبى لما قلت له ان عندى برد جامد .. فضل يقولى فى وشى الحمد لله الذى عافانا مما ابتلاك به ..يا نهار وحاسس كمان باحتقان فى الزور ربنا يشفيك يااارب وكل شويه يتصل يطمن عليا ويقولى انت فعلا شكلك لسه تعبان اوى .. رغم ان كلامه كان بيعكس بشكل او بأخر قلقه على بس انا حسيت انى هموت بعد ما شفته.. لدرجه انى زعقت فى وشه وقلت له يا عم انا عندى برد .. وهبقى قرد بكره متخافش.

كلمته عن الورم انه حاجه تافهه اوى .. سألته فين مكانه .. وقلت له ان المكان دا حتى لو الورم خبيث وان شاء الله ميكونش كده فالمكان دا نسبه النجاح فيه 100% ومش بيرجع تانى .

رغم الثقه المفرطه اللى كنت بكلمه بيها كنت عارف انى بكدب .. والمكان دا بالتحديد نسبه النجاه من الورم لو خبيث ما تزيدش عن 23% ودا فى الدول المتقدمه وان بنسبه اكبر من 80% فى الدول الناميه المريض بيموت قبل خمس سنوات .
رغم ان صوتى مكنش فيه ولا لمحه قلق  .. كنت بتكلم معاه ان عنده حاجه اقل خطوره من اللوز  .. الا انى كنت هموت من القلق .. فتحت المراجع اللى عندى ونزلت مراجع من على النت عشان اشوف تشريح المنطقه دى .. خمنت كل احتمالات الاورام اللى ممكن تبقى هنا وايه اكبر ورم فيه نسبه نجاه .. لمده اكتر من سبع ساعات متواصله بذاكر كل التشخيصات المحتمله فى حاجه زى دى .. الدكاتره دايما بتقول للعيان كلام يفهمه مش بتقول له تشخيصه اللى بيبقى مكتوب فى الكتب والمراجع .. ومطلوب منى احول الكلام اللى قال له الدكتور لتشخيص حقيقى .. فضلت ادور عن  افضل اماكن علاجه .

كنت قلقان وكأننا اصحاب؟ .. أو كنت قلقان ان حد صغير ممكن يجيله مرض زى دا ؟... خوفى كان انعكاس خوفى على نفسى؟ ولا هى رحمه ربنا وضعها فى قلوبنا؟  لحد دلوقتى مش عارف مبرر قلقى المبالغ فيه دا .

قلت له ان ربنا جاب له مرض تافهه وصغير زى دا عشان يشغله عن مشاكله .. قالى زى بوست مجرد ميعاد .. قلت له بالظبط .. حسيت ان انا اقنعته وحسيت ان صوته بقى احسن ..وحسيت ان انا بقيت الكبير وهو الصغير .. وانه متعلق بكل كلمه بقولها وكأن فيها الامل .. وكأنى انا اللى بعالجه مش الادويه .

انا اللى قلقت باقصى ما يمكن .. طول اليوم بكلم ماما عنه .. كل ما اكلم حد اقوله يدعيله .. ولولا انه بيقرا مدونتى كنت كتبت عنه فيها.

امبارح اتصل بيا وقالى انه خلاص طلع ورم صغير وحميد وانه غالبا هيخف بالعلاج بس .. فرحت اوى بدا .. بس قررت اقطع علاقتى بيه .. حسيت ان فعلا دورى انتهى .. او حسيت انه لازم يخترع طريقه غير الطريقه دى عشان يلاقى حد يطبطب على جراحه
او حسيت انى من كتر القلق كنت هموت وانى مش قادر اكلمه تانى .
حسيت انه محتاج حد يقعد قصاده يتكلم معاه .. مش مجرد شخص مفيش بنهم اى شئ مشترك .. لا المكان ولا السن ولا الخبره .

صديقى المجهول حمد لله على سلامتك .. لكن صدقنى باقى اوجاعك محتاجه صديق بجد مش محتاجانى انا.

شكرا على الايام اللى فاتت اللى خلتنى اشوف نفسى بشكل تانى.. واللى هتفضل تجربه محفوره فى ذاكرتى طول العمر .. بس بجد ونصحيه من شخص بيحبك انت محتاج لصديق بجد .. صديق تبكى بين ايده , وتسأله عن رأيه فى مواضيعك , ويقف جنبك , صديق يشوفك وتشوفه.. لكن الصداقه البعيده اوى دى صدقنى مش كفايه.